Insurgentes in residentie
Vier vragen aan Micaela Castrillo Vargas & Itzel Sandoval Valladeres
Kunnen jullie me iets meer vertellen over jezelf en jullie circuspraktijk?
Itzel: Ik ben Itzel en ik beoefen voornamelijk de aerial hoop. Dat is een hoepel die via een koord aan het plafond hangt en van waaruit ik onderzoek doe naar lichaamsbewegingen en dynamieken.
Micaela: Ik ben Micaela en ik ben het meest gespecialiseerd in aerial rope. Daarbij klim je in doeken die vanuit het plafond hangen. Vaak werk ik ook met andere circustechnieken, maar momenteel laat ik me graag inspireren door fysiek theater en het clowneske. Daarvan probeer ik elementen toe te voegen in mijn eigen praktijk.
Kennen jullie elkaar al lang?
Micaela: We kennen elkaar nu 4 jaren. We hebben elkaar ontmoet in 2019, op de toelatingsproeven voor circusschool ACAPA. Al snel merkten we dat het klikte tussen ons. Vooral omdat we onszelf in elkaar herkennen. Beiden zijn we Latijns-Amerikaanse immigranten met een gelijkaardige cultuur. En beiden zijn we ver verwijderd van onze thuis en onze familie. Dat schept een band. Zeker omdat we het gevoel van thuis bij elkaar kunnen terugvinden als we samen bewegen. Toch is dit het eerste project dat we samen doen.
Wat maakt aerial hoop zo speciaal?
Itzel: De techniek van aerial hoop leent zich ertoe om aan de slag te gaan met nieuwe elementen, en de grenzen van het medium en eigen lichaam op te zoeken. Daarnaast vind ik de cirkelvorm van de hoepel erg boeiend. In de voorstelling die we nu samen maken, staat de het bijna symbool voor onze onderlinge connectie en vriendschap. Alsof de hoepel een klein huisje is dat ons dichter bij elkaar brengt. Dat is dan ook het uitgangspunt van wat we nu samen maken: een eclectisch verhaal van vriendschap en verbinding, van een dialoog tussen twee lichamen.
Wat zijn jullie verwachtingen voor de try-out?
Itzel: We weten dat wat we doen innovatief en uitzonderlijk is en willen dat delen met een publiek. Vooral omdat het een proces van lange adem is dat nauw aan ons hart ligt.
Micaela: Bovendien zijn we nieuwsgierig naar hoe het publiek zal reageren. Uiteraard hebben we plezier in wat we doen, maar hoe het overkomt bij de toeschouwer is moeilijk in te schatten. Mijn grootste wens voor de try-out is daarom om de energie van een publiek te voelen en nadien feedback te krijgen.