40 jaar verbinding: DINAMO viert feest

Bieke Suykerbuyk is vandaag algemeen coördinator van DINAMO. Staf Lauwerysen stond aan de wieg van de organisatie. Hij werkte destijds bij de Warande en was onder meer verantwoordelijk voor het vormingsaanbod.

Staf Lauwerysen: DINAMO is gestart in een heel andere context dan vandaag. De Warande was ook toen een bedrijvig huis, maar de activiteiten speelden zich hoofdzakelijk ’s avonds af. Overdag stonden de meeste lokalen leeg. Tegelijk was er in die jaren een hoge werkloosheid, zeker in de Kempen. En het waren vooral mensen met diploma’s die werkloos waren. Dus was onze redenering: er zijn heel wat mensen met kennis en met vaardigheden, die gewoon thuis zitten. Misschien zijn zij wel bereid om iets te doen als wij daar een logistiek aanbod tegenover zetten van lokalen, communicatie enzovoort. Dan is die vraag uitgeschreven en 35 mensen hebben daarop ingetekend, vooral jonge mensen met een onderwijsdiploma.

Wie was het publiek in die begindagen? Ook hoofdzakelijk werklozen?

Staf: Het was een mix, vooral van jonge mensen. We hebben wel goed duidelijk moeten maken dat onze cursussen niet leiden naar een diploma. Het was van meet af aan een succes en het is blijven groeien.

Bieke Suykerbuyk: We tellen nu 250 vrijwilligers, waarvan 180 lesgevers, die 2 uur per week iets geven. Dat kan een les zijn, een workshop, een excursie ... Er zijn lesgevers die heel geregeld hier zijn, maar er is bijvoorbeeld ook iemand die één keer in het voorjaar en één keer in het najaar een lezing geeft over opera. Daarnaast hebben we nog 50 vrijwilligers die ondersteuning verzorgen. Zij doen het onthaal, zorgen dat er koffie is, helpen bij een excursie, zijn begeleider bij fiets- en wandeltochten, dat soort taken.

Staf: Dat is uitzonderlijk aan het DINAMO-verhaal: we hebben het vrijwilligerswerk kunnen professionaliseren. Gaandeweg hebben we enkele coördinatoren in dienst kunnen nemen die geen les geven, maar zich louter focussen op het aantrekken van vrijwilligers en hen ondersteuning bieden.

Ondertussen bestaat DINAMO als een van de zeven partner-organisaties die in de Warande wonen en werken. Wat is het belang van DINAMO vandaag?

Bieke: Het is nog altijd belangrijk om een aanbod overdag aan te bieden. Er zijn heel wat mensen die zoeken naar een invulling voor hun dag en daarvoor niet willen wachten tot ’s avonds.

Staf: Het gezondheidsaspect is een belangrijk neveneffect. Mensen besluiten om hier deel te nemen aan een educatieve activiteit en krijgen er sociaal contact bovenop. Er zijn getuigenissen van mensen die zeggen dat ze sinds DINAMO veel minder naar de dokter gaan.

Bieke: En de drempel is laag.

Staf: Het is ongedwongen. Je kan instappen en weer uitstappen.

Bieke: Je kan bijvoorbeeld deelnemen aan één lezing, wanneer juist dat jou interesseert. Maar je kan ook elke week komen. We bereiken ook veel Uit-passers en mensen die recht hebben op kansentarief. Dat komt omdat wij letterlijk en figuurlijk een warme plek bieden.
 
Staf: Je mag gerust stellen dat wij een groot deel van het sociaal beleid van de stad invullen. We stoten soms nog op de perceptie dat DINAMO wordt aanzien als een clubje dat vrijblijvend samenkomt, terwijl het echt zijn educatieve en maatschappelijke betekenis heeft. Het is een professioneel project met een grote meerwaarde. Maar zoiets kan je niet in absolute getallen uitdrukken.

Bieke: Op het vlak van eenzaamheid vullen wij een grote nood in. Daarnaast sluiten veel nieuwkomers in Turnhout, of die nu uit Venezuela of uit Zoersel hier zijn komen wonen, zich onmiddellijk aan bij DINAMO. Het is een poort waardoor ze makkelijk binnen gaan en sneller integreren.

Hoe vieren jullie de veertigste verjaardag?

Bieke: In februari is er een tentoonstelling in de Luifelzaal, waar beeldend werk wordt getoond van de deelnemers aan onze creatieve workshops. Het thema is: de groene draad. We gaan op zoek naar de rode draad binnen Dinamo en het groen verwijst naar ons logo. Daarnaast houden we zeker nog een receptie om al onze vrijwilligers en deelnemers te bedanken.

Er is in de jaren veel veranderd. Maar die kern van vorming, vrijwilligers en verbinding, die is nog steeds dezelfde.

tekst: Dominic Depreeuw